Net als vorig jaar willen we in de voorjaarsvakantie een paar dagen weg. Deze keer valt de keuze op Twente in Overijssel. We boeken Hotel De Grote Zwaan in de Lutte voor twee nachten op 25 en 26 februari. De Lutte ligt vlakbij Denekamp, waar we de omgeving van kasteel Singraven op de 27e een bezoekje brengen.

Het is grauw weer als we maandag de 25e van huis wegrijden en de voorspellingen zijn ook niet zo gunstig. Desalniettemin hebben we er best zin in en rijden we als eerste naar Nationaal Park de Veluwezoom, waarnaar ik de avond ervoor nog via internet wat onderzoek heb gedaan. We zijn er vaker geweest en helemaal onbekend is het dus niet. Tegen het middaguur komen we er aan.

We zetten de auto op de parkeerplaats bij het bezoekerscentrum. Er ligt een dun laagje sneeuw dat maar net de bodem bedekt, maar het geeft toch een winters tintje. Daar past warme chocolademelk met slagroom en een krokant stuk appeltaart prima bij. Het plan was een appelpunt te delen, maar achter het buffet besluit ik opeens er toch maar één voor ieder te bestellen. Gek, dat heb ik nou bijna nooit dat ik op het laatste moment ineens verander van gedachten. Misschien dat ik daarom zo eender kijk op de foto.

Daarna trekken we onze wandelschoenen aan en gaan op weg naar de Posbank, dat op het middelpunt van een 5,5 km lange wandelroute ligt. Eerst lopen we langs de bijenschuur en de schaapskooi.

De schaapskooi is net gerestaureerd en het rieten dak ligt er prachtig strak bij. Binnen is het knus en voelbaar aangenaam. De schapen eten hooi uit de ruiven langs de kanten en de binnenkring is het domein van de lammetjes.

Niet alle schapen staan in de schaapskooi. Een behoorlijk aantal is buiten en lijkt geen last te hebben van de kou. Sommigen liggen zelfs languit op de grond.

We hebben wat moeite om de zwarte markeringen van de route op te pikken, maar na aanvankelijk in een rondje te hebben gelopen, zijn we op de goede weg. De bruine bladeren van de beuken zorgen nog voor enige kleurschakeringen in het bos, dat verder een sinistere, maar tegelijk ook romantische sfeer uitstraalt.

Het is heerlijk rustig, want er zijn maar weinig mensen onderweg vanwege het koude weer. Het terrein is behoorlijk geaccenditeerd en het is dus uitkijken geblazen om niet onderuit te gaan. Als we het hoogste punt van de route bereiken, dan zien we het restaurant op de Posbank al gloren in de verte.

Op de Posbank aangekomen laten we het restaurant links liggen. De chocolademelk met slagroom was behoorlijk vullend en we hebben nog krentenbollen in de rugzak als we dreigen te verhongeren. We vervolgen onze weg en gaan bij Koepel de Kaap de heuvel af richting bezoekerscentrum, tenminste dat is de bedoeling. Een van de Konikspaarden staat namelijk met zijn dikke r... voor het hek en wil met geen mogelijkheid opzij. Uiteindelijk blijkt Gina meer overredingskracht te hebben en kunnen we het hek openen en erlangs.

De Konikspaarden kijken ons stoïcijns aan als wij de heuvel aflopen, terwijl miniscule sneeuwvlokken op ons neer dalen, want het is inmiddels gaan sneeuwen. Dit stuk van de route is nog eenzamer en we komen dan ook niemand tegen. Ondanks het koude weer hebben we het prima naar ons zin.

We vervolgen rond drie uur onze weg richting Twente. We rijden de kortste, maar ook meest tijdvergende route via Zutphen, Lochem en Oldenzaal en dus komen we pas tegen vijven aan bij Hotel De Grote Zwaan dat aan de weg naar Bentheim is gelegen. Het is een standaard hotel, maar de kamer is prima, zij het dat de dorpel van de badkamer behoorlijk hoog ligt en ik er @#$&! tegenaan loop met mijn tenen, die toch al zeer doen. Bij het geboekte arrangement hoort een driegangendiner. We eten heerlijke tomatensoep vooraf, varkenshaas of slibtong als hoofdgerecht en een zalige hazelnotenparfait met een vreselijk grote dot slagroom (ja alweer) als dessert. Om 21.00 uur val ik op bed achter de TV in slaap, terwijl Gina een boek aan het lezen is. Uiteindelijk wordt ik pas om 08.00 's ochtend wakker. Lang geleden dat ik zoveel uren achter elkaar heb geslapen, blijkbaar heb ik het nodig.

Dinsdag gaan we de gehele dag naar sauna Saré in Deurningen, wat onderdeel van het arrangement is. Een collega van Gina had deze sauna aanbevolen en het blijkt een gouden tip te zijn. We beleven een superdecadente dag van 11.00 - 20.00 uur met veel saunabezoek van superheet tot gematigd warm. Daarnaast wat zwemmen, heerlijk luieren met een boek erbij en op zijn tijd wat eten of drinken. Het restaurant serveert uitstekende gerechten en men komt tussendoor ook met gratis hapjes langs. Het verveelde geen moment. We hebben natuurlijk uitgebreide fotosessies gedaan, maar die zijn helaas niet door de censuur gekomen, dus moet men het voor een indruk doen met de foto 's van de site van Saré. Om half negen zijn we weer in het hotel waar we heerlijk nagenieten op de kamer en het derde deel van de documentaire "Africa" bekijken. Als we rond half tien nog een afzakkertje willen halen, blijkt de gehele lounge al leeg, maar we kunnen nog wel wat te drinken krijgen.

We laten de wekker om 08.00 uur aflopen en gaan na een verfrissende douche naar het ontbijt. Dat is prima verzorgd. We eten de standaard dingen die we altijd eten, zoals een croissant, een afgebakken broodje, een eitje of een schaaltje yoghurt. Met jus d'orange en een kopje thee erbij helemaal niet verkeerd. Daarna rijden we binnendoor richting Denekamp en komen via allerlei zandweggetjes uit bij kasteel Singraven.

We parkeren de auto op de parkeerplaats en zoeken even naar een wandeling. Die blijkt er niet echt te zijn, want rondom het gebied ligt veel rustgebied voor het wild dat niet toegankelijk is. Alleen de kasteellaan blijkt opengesteld voor het publiek. Wij bezichtigen daarom alleen de watermolen en de directe omgeving en zijn binnen een klein half uur weer terug bij de auto.

We rijden naar Ootmarsum waar we met de auto een rondje door het stadje doen. We laten het daarbij en tikken Nijverdal in op de navigatie, nu met de toevoeging "kortste route". We rijden een heel aparte route, waarbij we de doorgaande weg een paar keer kruisen en zien even later de rotonde vlakbij de Lutte, dus zijn we weer bijna bij het hotel. Uiteindelijk komen we op de A1 waar we lekker opschieten richting Nijverdal. We zoeken de ingang van het park Sallandse Heuvelrug, maar daar zijn ze druk bezig zodat we uitwijken naar de ingang aan de kant van Holten. Een paar zandweggetjes verder - dankzij de navigatie - parkeren we in het hart van het park en gaan eerst cappuccino drinken bij Hotel 't Losse Hoes. Erg gezellig ingericht en met een vriendelijke bediening.

We besluiten de rode route te lopen, die maar 3 kilometer lang is. We doen het rustig aan, maar het is hier minder heuvelachtig dan maandag op de Veluwezoom en dus gaat het ons gemakkelijk af. Ook hier is het erg rustig en zien we maar weinig andere mensen.

Onderweg zijn er palen met informatie op een kantelbare kubus over een bepaald jaartal dat op de paal is vermeld. De gehele route staat er vol mee. Best wel interessant, maar we slaan toch de meeste paaltjes over. Na een klein uurtje komen we weer op de parkeerplaats. We besluiten nogmaals 't Losse Hoes te bezoeken, nu voor een kleine lunch.

We nemen plaats aan dezelfde tafel en bestellen een tomatensoep en een paninibroodje (broodje gezond en zonder kaas natuurlijk). We delen zowel de soep als het broodje. Beide smaken voortreffelijk.

Het is nog voor drieën als we weer buiten staan en we besluiten nog een route te lopen. We rijden daarvoor naar de ingang Helhuizen en nemen daar de paarse route van 4 kilometer.

Ook hier zijn weinig mensen op de been. Het is lekker weer om te wandelen. Jammer dat we de zon zo weinig of eigenlijk helemaal niet zien. We volgen trouw de paarse pijlen, maar plotseling zien we alleen nog maar rode. Dan volgen we die maar. Uiteindelijk blijken we de paarse en rode route gecombineerd te hebben en daardoor bijna twee kilometer meer te hebben gelopen. Geen probleem, we vermaken ons goed. Tegen 17.00 uur rijden we richting huis. Bij de Goudrenet vlakbij Leerdam eten we "stoofpotje". Best lekker, maar het garnituur oogt behoorlijk oudbollig, net als het restaurant overigens. Om 19.30 zijn we thuis. Net op tijd want om 20.00 uur gaan we naar de verjaardag van onze schoonzus, waar we deze intensieve dagen in een gezellig samenzijn afsluiten. Eindconclusie: het was erg leuk, gezellig en vooral voor herhaling vatbaar.